Beklimming naar Puy de Sancy

 Het is erg warm in Frankrijk en de huisjes koelen niet gemakkelijk af, waardoor slapen moeilijk is. Dit is misschien wel het enige nadeel van de gîtes, dat er nog geen airco is geïnstalleerd. Om 8:45 uur mogen we ontbijten. Deze keer zijn er chocoladebroodjes die zeer gewaardeerd worden door Matice en Cedric.

Vandaag is het de bedoeling de Puy de Sancy te beklimmen. Met een hoogte van 1.886 meter is de Puy de Sancy de hoogste berg van de Monts Dore en wordt daarom ook wel de koning genoemd. Hij is 300.000 jaar oud, terwijl zijn buren in Cantal 20 miljoen jaar oud zijn. Deze stratovulkaan heeft ook te maken gehad met meedogenloze erosie. Op de aangrenzende bergkammen zie je grillige rotsen te midden van met gras begroeide hellingen.

We parkeren onze auto op de eerste parkeerplaats vanuit het stadje Mont Dore. Wendy besluit met de kabelbaan naar boven te gaan terwijl wij het te voet proberen. De wandeling duurt ongeveer twee uur om naar de top te komen en volgt de skipistes (rood en zwart). Onderweg zijn er behoorlijk steile hellingen. Onze Cedric heeft wat last van verbrande schouders, maar hij houdt vol. Matice is duidelijk in goede conditie vandaag.

Het hoogteverschil van 500 meter is overbrugd in een recordtijd van iets meer dan een uur. Wendy had ons nog niet zo snel boven verwacht. We nemen een biertje en een snack (frietjes met mayonaise), wat zeer gewaardeerd wordt. Na de pauze gaan we verder met onze tocht naar de top van de Puy de Sancy. Boven heb je een ongelooflijk uitzicht op het Auvergne-landschap – je zou er echt wel een tijdje van kunnen genieten. Het is echter ook behoorlijk druk met mensen die hetzelfde idee hadden.

De terugweg nemen we via de Puy de l’Âne en de Col de Courre, om vervolgens via de Val de Courre terug naar de parkeerplaats te wandelen. Een totale wandeling van ongeveer 10 kilometer. Goed gedaan, denk ik.

Eenmaal aangekomen willen we zo snel mogelijk terug naar de Moulin de Borderies rijden om ons te verfrissen. We stoppen kort nog even onderweg voor een koel drankje.

Bij de Borderies kunnen we niet snel genoeg in het frisse water duiken. Met temperaturen rond de 32°C is dat zeker verfrissend. Na het zwemmen nemen we nog een gekoeld drankje en een koffie in de bar.

's Avonds maken we spaghetti klaar die we bij onze gîte opeten. We genieten nog van de sterrenhemel en het gekwaak van de padden en gaan dan wat rusten.